İlmik ilmik dokuduğum yılların
Sevinçten çok acısını yaşadım
Yusyuvarlak şu kocaman dünyanın
Varından çok yokluğunu yaşadım.
Doğduğum gün ağlamışım yarına
Hastalıklar bağdaş kurmuş bağrıma
Cevap vermiş Kadir mevlam çağırma
Duaların sayesinde yaşadım
Ana baba kararını verince
Birde bacım bu dünyadan gidince
Yol görünmüş altısına gelince
Sıladan çok gurbetlerde yaşadım.
Sıla bildik doyduğumuz yerleri
Dost eyledik yabancıyı elleri
Çok özledik kahkahayla gülmeyi
Yoksulluğun bağırında yaşadım.
Kader güldü arasıra yüzüme
Hilal kaşlım görününce gözüme
Hastalıkta ve sağlıkta sözüme
Sadık kaldım nazlı yarla yaşadım.
Mevlam verdi tomurcuklar gül oldu
Sıyah saçım yavaş yavaş tül oldu
Hayat bazan bana çok müşgül oldu
İmtihandır deyip deyip yaşadım
Yavaş yavaş tebessüme alıştım
Sanki biraz hayat ile barıştım.
Ömrümce hep Cehaletle savaştım.
Dişim sıkıp sabır edip yaşadım.
Ölçemedim bu dünyanın boyunu
Hiç bilmedim hile- hurda, oyunu
Eğmedim hiç ona buna boynumu
Eğilmedim hep dik durdum yaşadım.
Sığındığım, yüce Rabbim her zaman
Dedirtmedi bu kuluna elaman
Namert değil merde muhtaç olmadan
Adaleti ülkü edip yaşadım.
16.06.2019 BAÇ
|