Kerbela şehitlerine

O gün öyle bir gündü ki yer ile gök kan ağladı,

Toprak mubarek kanını bastı bağrına ağladı,

Dedesi öpmüş idi ensesinden torununu,

O öpülen boynu kesen, kanlı kılıç kan ağladı.

Yetmiş iki masum yiğit baş eğmedi haksızlığa,

Kiminin kolu düştü, kiminin başı toprağa

Mini mini bebelerin dudakları çatlak çatlak,

Susuzluğa dayanmadı onlarda düştü toprağa

Bu nasıl bir hırs idi ki kur'an, sünnet terk edildi.

Hüseyin ve çocukları birer birer katledildi.

Emanetti onlar bize kuran ile sünnet ile

Böyle kutsal emanete nasıl ihanet edildi.

Esir düştü Zeynep ana ey Muhammet imdat dedi

Koklamaya kıymadığın ehli beyt'in şehit şimdi

Yetimlerin esir düşmüş Ömer bin sa'd katiline

Sen yarabbi fırsat verme şu emevi yezidine

 Ey Emevi toprakları çölsün daha da çöl kalasın,

Su bulmadı o yetimler sende hep susuz kalasın,

Koynunda beslediğin Yezidoğlu o yezidle

Cehennemin ateşinde sönmek bilmeden yanasın.