Usandım beklemekten yapraklar da sarardı Kaptırdılar kendini sonbahar rüzgarına Beyaz bulutlar artık yavaş yavaş karardı Toprak boyun eğecek ayrılık yağmuruna. Gönlüm yenik düşüyor her mevsim bu hazana Hazanda ayrılıklar alır beni koynuna Bir demet gül verirler ayrılıkla donanmış Bir daha nasip olmaz sarılam yar boynuna O yari özledikçe hazanı hatırlarım Hazanda göz göz olur küllenen yaralarım. Giderken unutuyor bahar beni burada Bekliyorum o yari alsın beni koynuna Hayatım bahar hazan arasında geçecek Kapanan yaralarım hep böyle deşilecek Mevsimler değişse de kalbimdeki bu hazan O yari görmedikçe ahrete dek sürecek. Eğer birgün nağmesi duyulursa o yarin Derin bir oh çekecek boynu bükük yüreğim. Bütün acılarını bir çırpıda silecek. Çilegülüm hoş geldin ,sefa geldin diyecek. 01.09.1983 Bayram Ali Çelikten