ODAM
Duvarda yırtık resim, bir kaçı da masada
Yerlerde yırtık halı, kırık ayna karşıda
Ve eskiyen bir parka durur öyle askıda
Benim odam işte bu, işte bu benim odam
Klasikleşmiş sobam, büfe ise sabırlık
Tespihim bir köşede, bir köşede kitaplık
Bu odanın içinde her ne varsa asırlık
Benim adam işte bu, işte bu benim odam.
Kim bilir kimden miras, delik deşik sandalyem
Sağlamdı bozuverdik, yazık oldu ütüye,
Pencerenin perdesi bir gün döner deliye
Benim adam işte bu, işte bu benim adam.
Yağmur yağdı bir telaş, damlar şimdi her yerden
Çatıda kiremitler bıkmış bu zelzeleden
Güzel rüya göremem bu odanın yüzünden
Benim adam işte bu, işte bu benim odam
Bayram Ali Çelikten |